“حواله” چیست؟ – ایسنا

به گزارش ایسنا، فصل پانزدهم (درباره نقل و انتقال) از فصل سوم (در مورد عقود تعریف شده) از کتاب دوم (در مورد دارایی) جلد اول (درباره اموال) قانون مدنی از ماده 724 تا 733 به شرح زیر است:

فصل 15 – در حواله

ماده ۷۲۴- حواله عقدی است که به موجب آن طلب شخصی از عهده مدیون به عهده ثالث منتقل می شود. مدیون را مدیون، طلبکار را کلاهبردار و شخص ثالث را محال علیه می گویند.

ماده ۷۲۵- حواله محقق نمی شود مگر با رضایت مدیون و قبول مدیون.

ماده 726- در صورتی که انتقال گیرنده به حواله گیرنده مدیون نباشد احکام انتقال جاری نخواهد بود.

ماده ۷۲۷- برای صحت انتقال لازم نیست مدیون مدیون انتقال باشد.

ماده 728- مخالفت با شرط صحت نقل محال نیست.

ماده 729 ـ اگر در موقع انتقال حواله بر متعهد نباشد و مرتهن از دین خود اطلاع نداشته باشد مرتهن می تواند حواله را فسخ و به متعهدله رجوع کند.

ماده 730 ـ پس از رسيدگي به انتقال، مسئوليت مديون به عهده رياستي است كه انتقال به او انجام شده و مسئوليت انتقال است.

ماده ۷۳۱- اگر محال بر مدیون نباشد پس از پرداخت حواله می تواند به مقداری که پرداخته به محال مراجعه کند.

ماده 732- عقد حمل لازم است و هیچ یک از موکول یا موکل یا معترض نمی توانند آن را فسخ کنند مگر در مورد ماده 729 یا در صورت خیار فسخ.

ماده ۷۳۳- اگر در حین بیع حواله ای داد که مشتری ثمن را به دیگری بدهد یا مشتری حواله ای به بایع داد تا ثمن را از کسی بگیرد و بیع باطل باشد. حواله باطل است و اگر بایع ثمن را دریافت کرد باید مسترد شود بله اما اگر به دلیل فسخ یا کاهش بیع فسخ شود حواله باطل نیست ولی ارتباط بایع یا مشتری غیر ممکن است. به یکدیگر . مقررات این ماده در مورد سایر تعهدات نیز جاری است.

انتهای پیام